شبي كه زهرا به خانۀ  اميرالمؤمنين مي‌رفت، اميرالمؤمنين فرش خانه‌اش را از شن تهيه كرد و رسول‌ اكرم جهازيه‌اي براي زهرا(ع) تهيه فرمود كه همۀ آن جهازيه  شصت وسه درهم مي‌شد.

جهازيه عبارت بود از: 1ـ عبا 2ـ مقنعه 3ـ پيراهن 4ـ حصير 5ـ پرده 6ـ لحاف 7ـ دستك 8ـ بالش 9ـ آفتابه 10ـ آب‌خوري 11ـ كوزه 12ـ كاسه 13ـ آسياي دستي 14ـ مشك آب 15ـ حوله 16ـ پوست‌ گوسفند.

پيامبرگرامي چون جهازيه را ديد، از چشمان مباركش اشك جاري شد و فرمود: «خدايا اين جهازيه را كه غالب آن از گل است مبارك كن!» [1]

زهرا به خانۀ شوهر مي‌رود و در وسط راه پيراهني را كه از جملۀ جهازيۀ او است، به فقير مي‌دهد و با همان پيراهن كهنه‌اي كه داشت به خانۀ اميرالمؤمنين رهسپار مي‌شود. [2]

شب عروسي پايان گرفت و صبح، پيامبرگرامي به ديدن زهرا آمد و هديه آورد. هديۀ پيامبرگرامي اين بود:

عَلي فاطِمَةَ خِدْمَةُ مَادُونِ‌ الْبابِ وَعَلي عَلِيِّ‌خِدْمَةُ مَا خَلَفَهُ.

كارهاي داخل خانه براي فاطمه است و كارهاي خارج از خانه براي علي.

زهرا از اين هديه، از اين تقسيم كار به قدري خوشنود شد كه فرمود: مَايَعْلَمُ اِلاّ اللَّهُ مَادَاخَلَنِي مِنَ السُّرُورِ. [3]

جز خداوند كسي نمي‌داند كه از اين تقسيم كار چقدر خوشنودم.

پي نوشت ها:

[1]. امالي شيخ طوسي  / 5 ج 1، ص 39

[2]. صفوري شافعي در نزهة المجالش ج 2 ص 226

[3]. قرب الاسناد ـ منتهي  الامال ج 1